یک شعر از باقر یگانه(شعر آزاد)

باقر یگانه 

۱۳۵۶/گچساران
آثار :

  • مجموعه شعر های عکس های نا تمام معشوقه های من، انتشارات رخشید
  •  وقتی که نامی نیست، انتشارات آهنگ دیگر
  • کاسه ای چای تلخ می نوشم (در دست چاب)

 

خانه ات

            فراسوی

                   تپش های عاشق من و

                  این دست های با میل مفرط

خانه ات

         در حسرت هم کناری و

                      دل بر

                              دل     بودن

وشعار تن هایی که می تازند بر تو و

                                 زوزه سر می دهند

هیهات هیهات هیهات هیهات

محبوبه ام !

با عشقی که گرفته سرا پایت را

                       چرا به آتش من نمی پیوندی

ونمی آیی

       بانوی خانه من  شوی

هیهات هیهات هیهات هیهات

ای خر !ای خر!ای سگ !ای سگ!ای تندیس!

شکنجه   را    خوب می شناسی

وشکنجه شده را نه

آیا   ام اس  روزی   زمین گیرت   می کند ؟

ونامها

      چه می شوند پس از مرگ ؟

واین حوض سنگی عتیقه

                           که دهن کجی می کند به ما

 ماه   ماه   ماه

واورانوس که یخ زد هوس های ما را در خود

چا   چی   لا   وی   چا

باد عصرانه ای  شده ام

               که در تنفس کاکتوس های باغچه ات

شرجی موذی ای شده ام

         که از درز پنجره ها می خواهد خودش را

                                         به آشپزخانه برساند

کنار تصویر توام در آینه

       با تار مو ئی ت  سقوط می کنم

بگذار از خانه که بیرون می زنی

بر قوس گوشت  خفته باشم

اشتراک گذاری: