کارگاه شعر آزاد

مرا از شانه‌هایت زمین بگذاراین عقوبت را می‌بوسم وُ در خط‌کشی‌های دور تنت خاک می‌کنمبا یک مدادِ قرمز هاشور می‌زنم برسی به مرزو اعداد بی‌شماری

نسترن اخلاقی از قوس مشکوک ماه شروع می‌شود تا انحنای تاریک اندام‌ها  از شکستن ناهنجار هجاها  در گلو و صدای گذشتن چرخ از استخوان  –

هرمز علیپور to me بگیر که نوعی از دلتنگی  در خطی از یک شانس ازدست‌رفته‌ای  هدیه‌ای که قدر ندیده  گم گردد از دیدگانی که آرزوها کرد 

پیش‌گویانی که بشارت برهنگی دادند انگار آنها هم نمی‌دانستند که ما دانه‌های انگوری هستیم که اگر زمانی خاکمان کنند به شکل بطری‌های ودکا از دل

. . . ۱ . چون رازی که در گلوگاه پرنده ای وحشی پنهان شده است در من پنهانی ای هندی نشسته جگرت را خورده

. . . صنوبر به اسماعیل خویی . شب نجوای ست و سیاهی فریاد ، بدین گونه راهی نیست سوی آن ستاره که در تردید

. . . رفتار عصبی صبح ام در ادامهء شب می آیم از ظلمات بنویسم و بروم و تا به خون می رسم اسم های

. . آوانگارد یازده / کارنامه‌ی ادبی اسماعیل نوری‌علا . . . . . ادبیات معاصر ما دوره‌های تحول و ثبات را در دهه‌های مختلف

. . . . . . – با این کار درخشان می‌رویم به سراغ ادیب و منتقد سبک‌شناس آقای دکتر اسماعیل نوری‌علای عزیز. واقعن من

. ۱ از هر سخن  هزار سخن خاموش   از یک سخن هزار حرف رها  که یکی چشم روشن و از هزار تن خاموش  تمام