"سرود مردگان" نقطه ی عطفی در رمان نویسی نویسنده و افزون بر این، در تاریخ ادبیات داستانی معاصر ما است. این رمان به اعتبار "نوع ادبی" ((genre هم "رمان مدرن" ((modern novel است و می توان آن را از دیدگاه "مدرنیسم" مورد مطالعه قرار داد، هم به اعتبار تاریخگرایی اش، "رمان تاریخی" به شمار آورد و آن را با رویکرد "تاریخگرایی نو" (new historicism) می توان مورد بررسی قرار داد. هم به اعتبار "ادبیات کارگری" قابل خوانش است، هم به لحاظ رویکرد "پسااستعماری" (postcolonial). هم می توان با رویکرد "صورتگرایی" ((formalism مورد بررسی اش قرار داد، هم می شود به "خوانش فرهنگی" (cultural reading) آن پرداخت. هم به لحاظ "بینامتنی" (intertextual) اهمیت دارد، هم با رویکرد "نقد نو" (new criticism) مورد خوانش قرار داد. این اندازه وسواس نویسنده در بازبینی و بازنویسی و سالها صرف وقت، خواننده ی هوشمند را برمی انگیزد که با دقتی بیشتر آن را در مطالعه گیرد و اگر میخواهد خوانشش ژرفتر باشد و در باره ی آن داوری کند، حتماً لازم است دو بار بخواند، زیرا بسیاری از معانی و ظرایف و دقایق در نخستین قرائت، به چشم نمی آید. یک علت این دشواری، سیَلان ذهنیت و تخیل، شهودی و حسّی نویسی، گسست ها و "پرش" ((digression های روایی نویسنده است که در نخستین خوانش، خود را نشان نمیدهد. بهره جویی متناسب ومتعادل ...