دیدارگاه
فرش کویر یزد،افتاده بود به زیر پاهای ما،و ما
مشتاقانه،به سمتی که نشانه گرفته بودیم،می رفتیم،
می رفتیم و دور می شدیم از یزد،و حالا رسیده بودیم
به مرکز دنیا،که نامش را گم کرده ام.
این جا،مرکزِ مرکز کویرهای ایران است.در هزارتوی شن های ناشناس.
این جا،جایی نیست،دیدارگاهی نیست،و ما کسی نیستیم.
و نیست،نیست.و خاربوته ای نیست،که بر سر شاخه هاش تکه تکه شویم
اعتراف
واژگان متواری داستانت را
پشت سبز تیره ی پشتی ها حبس کرده ام
و از خوی خودم دمیده ام به شان
تو پشت دری این سویی و
پشت دری
پشت پشتِ این جایی و
نیستی
این جایی_
نیستی
تو نیست نبوده ای
که نیستی
بسم الله الرحمن الرحیم المَست طوری کفورَ چلاوِرت
سودا دست به دست یا
سید علی سرمست
این جایی؟
و سپرده ام کبابت کنند بر تنور داغ گردان
و شنیدم این خبر را(که جمعیت جهان از مرز هفت میلیارد نفر گذشت)
و سیاه شبانِ ما
روی کوه خون است
