برای چشم های من
آنهمه ناخن زیاد بود. یدالله رویایی
جانفرساست. جانفرساست و بر سخت جانی خودمان این گمان نبود. نمی دانیم در کجای جهانیم که این چنین میان کژی ها، راست ایستاده ام. نمی دانیم از شعر چه بر می آید که باز هم می نویسیم می خوانیم و در آخر تمرین گریستن می کنیم. چرا که تخیل جهان اطراف ما بسی شگفت تر از نوشته هایمان شده است.
با این همه شماره پنجم با لطف خانم شیوا مقانلو در بخش داستان، رضا بهادر و رضا روزبهانی در شعر آزاد، بهنود بهادری در شعر دیگر، زلما بهادر و فائزه پورپیغمبر در بخش شعر جهان و شعیب میرزایی در شعر کردی آماده انتشار شده است.
امید که با ما بخوانید.
احمد بیرانوند
