شعر آزاد/ نگین فرهود، افروز کاظم زاده، مهناز خوشنامی، رضا روزبهانی
پیش‌گویانی که بشارت برهنگی دادند انگار آنها هم نمی‌دانستند که ما دانه‌های انگوری هستیم که اگر زمانی خاکمان کنند به شکل بطری‌های ودکا از دل مستی سر برمی‌آوریم سنگمان زدند و شکستیم بر و بازومان صیقل‌تر شد اما سنگین‌تر شدیم گلوله‌مان زدند تا بمیریم از خونمان دشتی پر از لاله سر برآورد رنگین‌تر شدیم “از […]
شعرآزاد/ چند شعر از: آناهیتا رضایی، افروز کاظم زاده، زهرا حیدری، نسرین خدادادی
. . . آناهیتا رضایی “سنگر جای خودارجاعی نیست “ و بند آخر، صورت مسموم “تنهایی” بود روی شانه ی چپم که باید گره میزدم با روزهای تلخ دلتنگی ، شانه به شانه شد دستش ،خنکای بالش را برد زیر عصری از رگبار چتر که نبود تنگِ دوتن خیس بود مصداق هتلی از ارگ قدیم […]
