رفتن به بالا

  • کبودی‌های برزخ/ منصور مرید

    . . . . . . یادداشتی بر رمان «برگ هیچ درختی» اثر « صمد طاهری » روی دامنه‌ها، روی لبه‌ی زخم­‌های روحمان، نی بکاریم و تاک پرورش دهیم. رنه شار طاهری روی زخم­‌هایمان خارشتر می­‌کارد. پشته‌­پشته. از این پشته‌­ها خارستان می‌­سازد تا یادمان نرود که دیار ظلمت، خودِ ظلمت است. بنیامین می­‌گوید: «این که همه چیز به روال معمولی پیش می­‌رود، خودْ همان فاجعه است». ...