فنجانِ شکسته در پاییزِ فروپاشی/ فرامرز سه دهی
فنجان شکسته در پاییز فروپاشی
فرامرز سه دهی
چاپ سوم
نشر آوای کلار
تیرماه ۱۳۹۷
شمارگان: ۱۰۰۰
شعری از این مجموعه:
نان سنگکِ بالا بلند، پنیر تبریز عشوه گر، همۀ ما… گر
پیش از بهار آمده بودی پرستوها کی؟
به خانه برمی گردند سه سیب سرخ دماوند دست های تو
موهای من ویلا. کوچۀ نوید. پلاک بوسه در طبق همکف
بیدار می شود وجدان عمومی مردی که شاعر بود
خوب شعر می خواند:
قرار ما میدان عدالت بود
از مسیر نان سنگک
پنیر تبریز
چند لیوانِ میشل در ابتدای صبح
خاطره می شود خانۀ هنرمندان
ردیف آخر دست های تو
موهای من
فرودگاه مهرآباد با نام کوچک شادی
حق مسلم ماست
همه سبز می شوند
من سرخ دو سال بعد
بادکنک سفید
گلوله می خورد « جعفر پناهی»
نمردیم و
گلوله هم خوردیم
هزار و سیصدو هشتاد و چند
دنیا هم که بیکار است
فرش سرخ را پست نمی کند
به نشانی موز
زیر پای کارگردان اخراجی ها
یادش بخیر ه الف. سایه هوشنگ ابتهاج:
روزگارا قصد ایمانم نکن!
کردی لعنت به خود
