برای منصور خورشیدی/ علی مومنی
دیشب میان خواب
در ظرف میوه ی یلدا ،کنار انار…
یک میوه ی جدید بود
که صاحب خانه انگار
با برگ توی ظرف چیده بود
با برگ ،نه
با درخت…
از آن درخت های خانه ی منصور جعفری خورشیدی
که هر سال یک میوه ی جدید می داد
یک سال “پروانه های پراکنده”
یک سال “آبی ناگهان”
حالا میان خواب
تنها نشسته ام
با ظرف های پر ازمیوه ی درخت های خانه ی منصور…
با برگ هایی که صاحب خانه هنوزنمی داند
امسال نام آن میوه ی جدید چیست.
