دو شعر از مسعود والی زاده

شعر اول

رود از تو می گذرد

                           دل من نیز.

رود از تو می گذرد

                       باید از تو بگذرم

رود از تو می گذرد

از تو می گذرم

من رودم

سرشار از گذشتن و

                        نرسیدن.

شعر دوم:

سپید گذشت

سیاه گذشت

و پاییز همچنان فصل عقیم عشق ماند.

سپید گذشت

سیاه گذشت

و پنجره های دلتنگ

به لبخند تو باز نشد.

سپید گذشت

سیاهی از سر گذشت

به من بگو!

چشمت،

دلت، دستت

چراغ گمشدگان دریا خواهد شد

یا بر این کرانه ی تلخ

باید به گریه بگذریم.