«لورا کازیسکی» [۱] نویسنده و شاعر امریکایی است که مجموعه اشعار فراوانی را تا به امروز منتشر نموده است. در میان آثار وی مجموعه شعر «رقصیدن و ناپدید شدن» [۲] جایزه «جونیپر» [۳] را در سال ۲۰۰۲ دریافت کرد. این استاد زبان انگلیسی که در دانشگاه میشیگان تدریس می کند در سال ۲۰۱۲ با مجموعه شعر «فضا در زنجیر» [۴] جایزه حلقه ملی منتقدین کتاب امریکا [۵] را برنده شد. افتخارات کسب شده­ی این بانوی شاعر بیش از این دو مورد است.

قابل ذکر آنکه رمان او به نام «زندگی پیش چشمان زن» [۶]در سال ۲۰۰۷ تبدیل به فیلمی با همین نام شد که در آن «اوما تورمن» و «ایوان ریچل وود» بازی می­کردند. پیش از آن نیز رمان دیگری از کازیسکی با عنوان «رودخانه مشکوک» [۷] در سال ۲۰۰۰ در کانادا تبدیل به فیلم شده بود.

ترجمه زیر یکی از شعرهای کازیسکی از کتاب فضا در زنجیر است.

معما

من تنفس آینه­ ی بالای روشوئی­ ام.

درونم باغی ممیزی شده است.

کسی روی انگل­ هایم

ملافه­ ی گلدوزی شده­ی ظریفی انداخته است.

و نیز بر کودک در حراج خیریه­ ی کلیسا –

یادگاری­ ها بیش از خاطرات­ اند.

من گربه­ ی مدفون در زیر پیچکِ در هم پیچیده­ ام.

نیز تخم­ مرغ سفید بی ­وزن ­ام

که بر گور خود شناور است.

برف جایی که برگ ­ها بودند.

لیوان­ های خالی­ی یک بار مصرف­ام پس از سور بر ساحل.

من، همچو شعله­ ای، خاکستر برخاسته بر آتشی هستم.

ابوالهول­ ام، با آن همه شن

که گیج گیج بر صورتش می­ خورند.

آخرین سایه که عبور کرد از بوم خالی

در موزه­ی هنر خالی.

من عدم امکان تمایل به شخصی­ ام

که تو بر او ترحم کردی.

و گلبرگ گل سوسن –

آن شبح زبان.

آن زبان شبح.

چه می ­توانم گفت اگر سخن بگویم؟

از کتاب فضا در زنجیر (انتشارات کاپر کنین، ۲۰۱۱)

Riddle

by Laura Kasischke

I am the mirror breathing above the sink.

There is a censored garden inside of me.

Over my worms someone has thrown

a delicately embroidered sheet.

And also the child at the rummage sale—

more souvenirs than memories.

I am the cat buried beneath

the tangled ivy. Also the white

weightless egg

floating over its grave. Snow

where there were leaves. Empty

plastic cups after the party on the beach.

I am ash rising above a fire, like a flame.

The Sphinx with so much sand

blowing vaguely in her face. The last

shadow that passed

over the blank canvas

in the empty art museum. I am

the impossibility of desiring

the person you pity.

And the petal of the Easter lily—

That ghost of a tongue.

That tongue of a ghost.

What would I say if I spoke?  

From Space, in Chains (Copper Canyon Press, 2011)

——————-

۱- Laura Kasischke

۲- Dance and Disappear

۳- Juniper Award

۴- Space, in Chains

۵- National Book Critics Circle Award

۶- The Life before Her Eyes

۷- Suspicious River