رفتن به بالا
  • یکشنبه - 24 اردیبهشت 1391 - 08:31
  • کد خبر : ۱۶۶
  • چاپ خبر : شعر در وضعیت دیگر و نگاه آوانگارد

شعر در وضعیت دیگر و نگاه آوانگارد

در این بخش به شعر «در وضعیت دیگر » و آثار کسانی که در این راستا می سرایند، پرداخته خواهد شد.

در گام اول و آغاز سایت به خلاصه ای از زندگی و آثار علی باباچاهی به عنوان مدعی و نگاه تاثیرگذار این موضع می پردازیم:

علی باباچاهی متولد سال ۱۳۲۱ در شهرستان کنگان استان بوشهر است. وی دوره دبستان و دبیرستان را در بوشهر گذراند. در دوره اول متوسطه، به شعر و ادبیات علاقه‌مند شد. در مسابقه ادبی دانش‌آموزی دبیرستان‌های بوشهر و سپس شیراز رتبه اول را به دست آورد. در این دوره شعرهایش در مجلات تهران، با نام مستعار «ع. فریاد» چاپ می‌شد اما وقتی یکی از شعرهای این شاعر در مجله امید ایران به عنوان «بهترین شعر هفته» به چاپ رسید، شعرهایش را به امضای خودش در مجلات چاپ کرد. وی پس از اتمام دوره دبیرستان در بوشهر، حدود سال ۴۰ ـ ۳۹ به دانشکده ادبیات شیراز راه یافت. او در این سال‌ها به اتفاق چند تن از دانشجویان، جلساتی ادبی در دانشکده ادبیات شیراز برگزار کرد. باباچاهی حدود سال ۴۵ وارد آموزش و پرورش شد و مدت ۱۸ سال در بوشهر به تدریس ادبیات مشغول شد که بعد از انقلاب در سال ۱۳۶۲ به اجبار بازنشسته شد. باباچاهی در طول مدت تدریس خود در بوشهر علاوه بر چاپ شعر در مجله پایتخت، از فعالیت مطبوعاتی (ژورنالیستی) نیز غافل نبود. ویرایش کتاب‌های مختلف، تنظیم نمایشنامه‌های رادیویی بیشتر بر اساس داستان‌های کوتاه چخوف، همکاری با نشر «پاپیروس»، همکاری با نشر «پیشبرد»، تحقیق در متون کهن فارسی (گزینش عناصر نمایشی) در یک مؤسسه دولتی، همکاری با مرکز نشر دانشگاهی (تعریف نگاری) لغات متون کهن فارسی که از سال ۶۸ تا ۱۳۸۴ ادامه داشت. مسئولیت صفحات شعر «آدینه» (یک دهه) و قبل از آن مسئولیت شعر و نقد شعر مجله «نافه» را پذیرفت. این سال‌ها باباچاهی ده‌ها جلسه سخنرانی در محافل خصوصی و دانشگاهی را به خود اختصاص داده‌است. باباچاهی که در سال‌های قبل از انقلاب، در مجلات «خوشه»، «روشنفکر»، «رودکی»، «کتاب هفته» و جنگ‌های معتبر ادبی حضوری مستمر داشت، بعد از انقلاب، بیشتر مجلات و نشریه‌های معتبر ادبی او را به نوشتن مقاله و انجام مصاحبه دعوت کردند. باباچاهی در کنار مصاحبه‌های متعدد و طرح مقولات جدید، به طرح «شعر پسانیمایی» پرداخت و بعداً به طور عمیق تری «شعر در وضعیت دیگر» را مطرح ساخت که بحث‌های زیادی را دامن زد. از باباچاهی تاکنون حدود سی کتاب شعر و نقد و تحقیق، به چاپ رسیده‌است و همچنین یک مجموعه شعر و یک کتاب نقد شعر در دست انتشار دارد.

مجموعه آثار علی باباچاهی:

مجموعه شعر در بی‌تکیه‌گاهی (۱۳۴۶) جهان و روشنایی‌های غمناک (۱۳۴۹) از نسل آفتاب (۱۳۵۲) آوای دریامردان (۱۳۶۸) گزینه اشعار (۱۳۶۹) منزل‌های دریا بی‌نشان است (۱۳۷۶) نم‌نم بارانم (۱۳۷۵) عقل عذابم می‌دهد (۱۳۷۹) قیافه‌ام که خیلی مشکوک است (۱۳۸۱) رفته‌بودم به صید نهنگ (۱۳۸۲) گزینه اشعار (۱۳۸۳) پیکاسو در آب‌های خلیج فارس (۱۳۸۸) فقط از پریان دریایی زخم زبان نمی‌خورد (۱۳۸۸) گل ِ باران ِ هزار روزه (۱۳۹۰) نقد ادبی شروه‌سرایی در جنوب ایران (۱۳۶۸) گزاره‌های منفرد سه جلدی (۱۳۷۶ تا ۱۳۸۰) سه دهه شاعران حرفه‌ای (۱۳۸۱) این بانگ دلاویز (۱۳۸۴) تاریخ شفاهی ادبیات معاصر ایران (۱۳۸۴) عاشقانه‌ترین‌ها شعر امروز، زن امروز (۱۳۸۶) شعر کودک چه کسی در فقر را باز کرد سوغات بهار فیلم مستند این قیافه‌ی مشکوک (۱۳۹۰) کارگردان: وحید علیزاده رزازی

سامان اصفهانی

ا

در این بخش به شعر «در وضعیت دیگر » و آثار کسانی که در این راستا می سرایند، پرداخته خواهد شد.

در گام اول و آغاز سایت به خلاصه ای از زندگی و آثار علی باباچاهی به عنوان مدعی و نگاه تاثیرگذار این موضع می پردازیم:

علی باباچاهی متولد سال ۱۳۲۱ در شهرستان کنگان استان بوشهر است. وی دوره دبستان و دبیرستان را در بوشهر گذراند. در دوره اول متوسطه، به شعر و ادبیات علاقه‌مند شد. در مسابقه ادبی دانش‌آموزی دبیرستان‌های بوشهر و سپس شیراز رتبه اول را به دست آورد. در این دوره شعرهایش در مجلات تهران، با نام مستعار «ع. فریاد» چاپ می‌شد اما وقتی یکی از شعرهای این شاعر در مجله امید ایران به عنوان «بهترین شعر هفته» به چاپ رسید، شعرهایش را به امضای خودش در مجلات چاپ کرد. وی پس از اتمام دوره دبیرستان در بوشهر، حدود سال ۴۰ ـ ۳۹ به دانشکده ادبیات شیراز راه یافت. او در این سال‌ها به اتفاق چند تن از دانشجویان، جلساتی ادبی در دانشکده ادبیات شیراز برگزار کرد. باباچاهی حدود سال ۴۵ وارد آموزش و پرورش شد و مدت ۱۸ سال در بوشهر به تدریس ادبیات مشغول شد که بعد از انقلاب در سال ۱۳۶۲ به اجبار بازنشسته شد. باباچاهی در طول مدت تدریس خود در بوشهر علاوه بر چاپ شعر در مجله پایتخت، از فعالیت مطبوعاتی (ژورنالیستی) نیز غافل نبود. ویرایش کتاب‌های مختلف، تنظیم نمایشنامه‌های رادیویی بیشتر بر اساس داستان‌های کوتاه چخوف، همکاری با نشر «پاپیروس»، همکاری با نشر «پیشبرد»، تحقیق در متون کهن فارسی (گزینش عناصر نمایشی) در یک مؤسسه دولتی، همکاری با مرکز نشر دانشگاهی (تعریف نگاری) لغات متون کهن فارسی که از سال ۶۸ تا ۱۳۸۴ ادامه داشت. مسئولیت صفحات شعر «آدینه» (یک دهه) و قبل از آن مسئولیت شعر و نقد شعر مجله «نافه» را پذیرفت. این سال‌ها باباچاهی ده‌ها جلسه سخنرانی در محافل خصوصی و دانشگاهی را به خود اختصاص داده‌است. باباچاهی که در سال‌های قبل از انقلاب، در مجلات «خوشه»، «روشنفکر»، «رودکی»، «کتاب هفته» و جنگ‌های معتبر ادبی حضوری مستمر داشت، بعد از انقلاب، بیشتر مجلات و نشریه‌های معتبر ادبی او را به نوشتن مقاله و انجام مصاحبه دعوت کردند. باباچاهی در کنار مصاحبه‌های متعدد و طرح مقولات جدید، به طرح «شعر پسانیمایی» پرداخت و بعداً به طور عمیق تری «شعر در وضعیت دیگر» را مطرح ساخت که بحث‌های زیادی را دامن زد. از باباچاهی تاکنون حدود سی کتاب شعر و نقد و تحقیق، به چاپ رسیده‌است و همچنین یک مجموعه شعر و یک کتاب نقد شعر در دست انتشار دارد.

مجموعه آثار علی باباچاهی:

مجموعه شعر در بی‌تکیه‌گاهی (۱۳۴۶) جهان و روشنایی‌های غمناک (۱۳۴۹) از نسل آفتاب (۱۳۵۲) آوای دریامردان (۱۳۶۸) گزینه اشعار (۱۳۶۹) منزل‌های دریا بی‌نشان است (۱۳۷۶) نم‌نم بارانم (۱۳۷۵) عقل عذابم می‌دهد (۱۳۷۹) قیافه‌ام که خیلی مشکوک است (۱۳۸۱) رفته‌بودم به صید نهنگ (۱۳۸۲) گزینه اشعار (۱۳۸۳) پیکاسو در آب‌های خلیج فارس (۱۳۸۸) فقط از پریان دریایی زخم زبان نمی‌خورد (۱۳۸۸) گل ِ باران ِ هزار روزه (۱۳۹۰) نقد ادبی شروه‌سرایی در جنوب ایران (۱۳۶۸) گزاره‌های منفرد سه جلدی (۱۳۷۶ تا ۱۳۸۰) سه دهه شاعران حرفه‌ای (۱۳۸۱) این بانگ دلاویز (۱۳۸۴) تاریخ شفاهی ادبیات معاصر ایران (۱۳۸۴) عاشقانه‌ترین‌ها شعر امروز، زن امروز (۱۳۸۶) شعر کودک چه کسی در فقر را باز کرد سوغات بهار فیلم مستند این قیافه‌ی مشکوک (۱۳۹۰) کارگردان: وحید علیزاده رزازی

سامان اصفهانی

ا

اخبار مرتبط


ارسال دیدگاه


۳ دیدگاه برای “شعر در وضعیت دیگر و نگاه آوانگارد”

  • با دروود وتبریک…
    و آرزوی موفقیت روز افزون برای شما

  • سلام
    خوبه که شما شعر دیگر رو به صورت شاخه ای جدا ازشعر نیمایی اوردین ولی اقای بابا چاهی به هیچ عنوان پایه گذار این سبک نبوده اند وحتا دقیق تر بگم شاعر خوبی هم در زمینه ی شعردیگر نیستند.چه خوب بود به عنوان قدم اول یادی از پایه گذاران حقیقی این سبک یعنی:بهرام اربیلی،بیژن الهی،هوشنگ چالنگی،پرویز اسلامپور،محمود شجاعی،فیروز ناجی و … می اوردید
    با تشکر فراوان از شما

  • بااحترام؛ سپاسی سبز ازقلم
    بهاران تان خجسته نیز
    م کیوان