دوشعر از علی قربانیان

 شعر اول:

هرشب

ویلایی رو به دریاست

با نمایی نیمه کاره

دختری رو به شن باد

ستاره ای دنباله دار می سازد

که از چشم همه افتاده

درست وسط سنگ نماها

چه حرف های سر کار شیرینند

اما

صدای موج های فردا

به زیبایی امشب نیست

که موج های گیسوانت چه زود

صبح را تا لباسهای کار میکشاند

تا دوغاب داخل بشکه

تا داربست های مرتفع

تا چند نقطه ی ترسناک…

قبل از حرفهای شیرین.

شعر دوم:

خبری 

بین هزار پاها دست به دست شد

تا به من رسید

سوراخ سوراخ شده بود

نامه ی عاشقانه ات

هزارپاهای منطقی

نگران رابطه های پنهانی اند