شعری از امیلی دیکنسون بازسرایی: شهناز خسروی

من هیچ­ کس­ ام!  تو کیستی؟

شعری از امیلی دیکنسون

بازسرایی: شهناز خسروی

من هیچ ­کس­ ام! تو کیستی؟

تو هم هیچ کسی؟

پس ما یک جفتیم!

به کسی نگو! برملایمان می کنند، می دانی!

چه ملال آور است، کسی بودن !

چه تکراریاست

-مثل یک غورباقه –

نامت را- در سرتاسر ژوئن-

به باتلاقی بگویی  که تحسینت می کند!

I’m Nobody! Who are you?

by Emily Dickinson 

I’m Nobody! Who are you?

Are you – Nobody – too?

Then there’s a pair of us!

Don’t tell! they’d advertise – you know!

How dreary – to be – Somebody!

How public – like a Frog – 

To tell one’s name – the livelong June – 

To an admiring Bog!