شعری از مه آ محقق

از این گوش و از آن گوش

 

جغد      شب زنده­داری­هایش را دارد

مرغ      عشق بازی­هایش

مورچه     در این میان     بارش را می­کشد وُ

                                 فریادش

                                 به گوش نمی­رسد

جغد دنیا دیده را     

چه به مرغ عشق بی­چاره

 

بزرگی که پند نامه نوشته

چند نامه

به نتیجه­های این ور آب وُ        آن ور آب

                                       که چنان وُ چنان

پروانه      پروانگی­اش را دارد

از این گوش       و از آن گوش

 

دنیا را هر طور ببینی

همان طور می­بینی

این طور      و آن طورهای بسیار هست

 

برگ برگ که بیفتد

دانه دانه ببارد

سیلاب راه می­افتد

خانه خرابی برای مورچه است

جغد     بِرّ و بِرّ نگاهش را دارد

مرغ عشق      دلی دلی­هایش

 

اشتراک گذاری: