مجموعه شعر: یک بادکنک آبی

محمدرضا کلهر

نشر »داستان« 

شمارگان: ۱۱۰۰ نسخه

————

به زودی در این سایت نقدهایی را در معرفی این مجموعه خواهید خواند.

———

دو شعر از مجموعه یک بادکنک آبی

 سکته

قفسه­ ی سینه ­ی کتاب­ های من تیر می­ کشد

احتمالن سکته کند

احتمالن مثل یک ­بادکنک ­آبی بترکد

آخر من مجموعه شعری از «شیمبورسکا» را گم کرده ­ام.

تو گمشده ای در مرگ

به تو که در مرگْ گم شده ­ای پدربزرگ!

عقربه ­های عقب­ مانده­ ی این ساعت پاندولی پا شکسته

پنجره­ا ی پرت­ و بسته به دیوار سنگی محاذات

خاطره­ ی فراموش­ شده­ ی دیوار از نبود قاب عکسی قدیمی

و حس نامَبروری این همه سالِ دیوار

مدام پرده، بی ­پرده انگار داد می­زند:

–        نور

                 بی­ عبور…

و ساکت، تخت

که خواب است سال­ ها بی­ لمس تن تو.

یک کلاه شاپوی کهنه ­و گیج

                                     بر گنجه

یک عصای پیر که خسته تکیه داده به چوب­ رختی.

و بیهوده آویزان

به تنِ جامه­ آویز

و چقدر لاغر می­ نماید از پشت

                                     کُتی نخ­ نما.

و انگشتری عقیق بر طاقچه

                          نزدیک دیوان حافظ

و کنارشان

سرگره­ خورده اما از هوا خالی

مچاله

      یک بادکنک آبی

که نخش آویزان است

                              از طاقچه…

هیچ…

این­جا تو گم­شده­ ای در مرگْ پدربزرگ!