پیام یدالله رویایی برای نخستین جایزه ادبی آوانگاردها

دوستان با من، بی من
شاعران من، واقعان من،

آنچه مرا اینجا به شما می رساند و شما را به
من اینجا، چیزی جز شعر نیست، که خود تا اینجا
با ما و در میان ما می آید. می آید خود به کجا می
رود؟ شعر به کجا می رود؟ ما به کجا م برویم؟او
جلوترِ ما، به دنبال جوهر خویش است و ما که
جوهرِ او را جلوتر از او، با او م یجوئیم. جلودار،
پیشرو، چاووش خوانِ کعبه های ناپیدا…

ادامه در روزنامه فرهیختگان