شعرهایی از پل الوار
به فارسی سام گیوراد
پل اِلوار به فرانسوی: (Paul Éluard) با نام اصلی اوژن-امیل-پل گرندل (به فرانسوی: Eugène-Émile-Paul Grindel) (زاده ۱۴ دسامبر ۱۸۹۵ – درگذشته ۱۸ نوامبر ۱۹۵۲) شاعری فرانسوی بود.
او به همراهی لویی آراگون و آندره برتون یکی از پایه‌های اصلی جنبش شعری سوررئالیسم بود و بعدها به عضویت کمونیست‌های فرانسه درآمد.
بسیاری از آثار او نشان دهنده‌ی وقایع مهم قرن هستند از جمله جنگ‌های جهانی، مقاومت در برابر نازی‌ها و آرمان‌های سیاسی اجتماعی قرن بیستم می‌باشند.
۱
سیاه‌رودِ روانِ دریده‌ترین چشم‌ها در دلتایِ شب
از ایستادن
افتادن پلک
تن می زنِد
تا خیره‌گی مته‌وارَش
-سخاوتِ سیاه-
شب را از شرم
در لیقه‌یِ دواتِ شعرم
آب کند
۲
عشق من به تنها تنِ خود تمناهای مرا بر بامِ لب‌هایَت به بالای آسمان رساندِه تا ستاره‌سویِ واج‌هایت، بِوسه‌هایت، مناسکِ شب‌هایِِ‌روشن‌مان شود
و حلقهْ‌مارِ بیدارِ بازوانَت، نشان آتشِ تسخیر است پیچیده به پنبه‌زارِ تنم تا به زلالی ازل و دوامِ ابد بمِاند دیبایِ رویایِ من
و آن دَم که تو در بَرَم نباشی خوابِ خوابیدن می‌بینم
خواب می‌بینم که خواب می‌بینم
۳
و چشم‌هایِ او باروهای نورَند
خوابیده در قلعه‌ی برهنِگی براقَش
مردمکانی درخشان
که به انکارِ تردید
و امکانِ ترکیدنِ بغض‌ها می‌لغزند
و در جوارِ اوست آشفتگی هر تصویری
و در جوابِ اوست سرسامِِ ترکش‌های عشقی
که او را در رواقِ فراموشیِ خویش بیدار می‌دارند
