الهام میزبان
۱۳۶۲ /مشهد
کارشناسی مدیریت بازرگانی
کارشناسی ارشد مدیریت فناوری اطلاعات
آثار:
” بردن توله گرگ ها به مهد کودک”
(این کتاب در نمایشگاه کتاب ۱۳۸۹ تهران عرضه و پس از چند روز جمع آوری شد).
و یک شعر:
گلوله ی «چوبی»، توی ِجنگ «آهن»ها
کسی شبیهِ حماقت، شبیه من «تنها»
میان دلتنگی، بین لکه های خون
به هق هق افتاده، مثل اکثر «زن»ها
به تخت چسبیده/ به هیچ از سرِ درد ( از سردرد)
به قرص هاش، به چایی، به «شعر گفتن»ها
فرار می کند از دوستان به سمت تو و
پناه می برد از «تو» به «قلب دشمن»ها
نگاه می کند از چشم «تو» به داشته هاش
به احتمال ضعیفش میان «اصلا»ها ↓
و بعد بر می گردد به آخرین سنگر
به تخت چوبی خود توی شهر آهن ها
16 پاسخ
زیبا بود استاد (ایکون بهار و چشمک)
چیز تازه ای نداشت…شعر ساده و خالی بود از کنشهای روزمرگی ادمها و پرداختگی داشت به زبان درون خود شاعر از رخدادهای شخصی و نگاه پیرامونی تنها و یکه به خویشتن…
خیـــــــــــــــلی زیباست . چقدر لذت بردم چقدر جقدر
موفق باشید دوست داشتنی ترین استاد دنیا
خیلی زیبا بود
زیبا و دلنشین مثل همیشه.
دوست داشتنی…
مرسی… 🙂
مرسی… : )
به هق هق افتاده، مثل اکثر «زن»ها
مرسی الهام جان
شعرت دوست داشتم
سلام بر شما و درود بر این همه احساس زیبا و مدرن. کتابتان را با لذت خواند ام. با یک رباعی عاشقانه به روزم. قدمتان روی چشم.
الهام… این شعر یادته؟؟؟
یادته کی برام نوشتیش؟؟؟؟
…
زیبا بود …
مرسی الهام جان…
مرسی الهام عزیزم..
به تخت چوبی خود توی شهر آهن ها
فقط همین و بس
مثل همیشه صدای موسوی را می توان در شعر های شاگردانش شنید. احساس برای خود شاعر نیست و فقط مجموعه از تصاویر بیروح منعکس شده.