کوتاه برای دخترکان کوبانی
خالد بایزیدی دلیر
شعر اول:
دخترکان کوبانی!
گیسوان نمناک شب را
شانه می کنند
وسپیده دم نیز….
تاشبی دیگر
خودرابه گلوبند خورشید می سپارند
شعر دوم:
ماه!
درنگاه دخترکان کوبانی
تخم می کارد
و روح سبکبال شان را
درآسمان کوبانی
چون کبوتری سپید
رها می کند
