مصاحبه با احمد بیرانوند در روزنامه فرهیختگان (مصداق‌های آوانگاردیسم)
احمد بیرانوند دبیر سایت و جایزه ادبی آوانگاردهاست که در اقدامی متفاوت علاوه‌بر شاعران و منتقدان ادبی، بزرگان دیگر رشته‌های هنری را دعوت به خوانش و داوری شعر شاعران
شرکت‌کننده در این جایزه کرده است. او و دوستانش در سایت آوانگاردها به دنبال ظرفیت‌های آوانگاردیسم در شعر معاصر هستند. مجموعه شعر «اشراق در بی‌شمسی»، نثر متفاوت
«ناگفته‌های جبرئیل»و نقد جریان‌های شعر معاصر با عنوان« شرح حاشیه» در کارنامه او دیده می‌شوند و اخیرا کتاب « بوطیقای شعر حجم» را در همین راستا منتشر کرده است.
چرا آوانگارد؟ این آوانگارد از کجا می‌آید؟ به کجا می‌رسد؟
آوانگارد نه می‌آید، نه می‌رود. ذهن است که تمرین می‌کند. تمرین سر رفتن از همه چیز. بی‌گدار به آب می‌زند. البته میانه‌ای با هیجان ندارد. عجول نیست؛ آمیخته با صبوری‌ا‌ست.
آوانگارد ضرورتش را از ذهن فردی می‌گیرد. یعنی دعوت به ظرافت می‌کند؛ ظرافت در دیدن و درست دیدن. الزاما به دنبال نوآوری نیست، بلکه به دنبال خلاءهایی‌ا‌ست که از چشم‌ها
پنهان مانده‌اند. فهمِ آنچه نیست، از گذشته تا امروز، کار آوانگاردهاست.
