شعری از هندرین حمدامین (شاعرمعاصرکرد) ترجمه: خالدبایزیدی(دلیر)
شیعر:هندرین حمدامین
وه رگیر:خالیدبایه زیدی(دلیر)
براکوژی
ئه ستیره کان
یه که…
یه که…
له گه ل من پیاسه ئه که ن
تاشه ودرینگان
بوو وشه کانی قه ده غه ی من وهاوریکانم
گوی هه لده خه
دووای نیووه شه ویش…
به سه رهات وخه ونه کانی
بووم ده گیریته وه
فیلمی ئینسانه کانی تینوو به خوینی یه کتر
نیشانم ئه دا
منیش له شه ری ئه وه لی براکوژی دا
به دووای حال وئه حوالی«ریزانم»
بی ده نگی هه مووجییه ک دهدگری
به نیشانه ی پرسیار؟
چاوله یه کترئه که ن
به وینه و…
تام و…
بوون و…
وشه کانی بیده نگی
خه وبارانم ئه که ن
به ره ودوونیایی بی خه یالی هه لده فرم
روژ که دادی
له تاریکی وروناکایی کازیوه ی به ره به یان دا
ئه ستیره کان
هیدی…
هیدی…
له نیوو ئیش وئازاروده ردی برسییه کان
وون ده بن
شعری از هندرین حمدامین (شاعرمعاصرکرد)
ترجمه: خالدبایزیدی(دلیر)
برادرکشی…
شب که فرامی رسد
ستارگان
یکی…
یکی…
بامن قدم می زنند
تادیرهنگام
برای واژه های قدغن من و رفقایم
گوش می سپارند
بعداز نیمه شب نیز…
سرگذشت و رویدادها را
برایم باز می گویند
فیلم انسانهای تشنه بخون همدیگر را
نشان ام می دهند…
من نیز!
درخط مقدم جنگ برادرکشی
جویای حال واحوال «ریزان»می شوم
سکوت همه را در بر می گیرد
باعلامت سوال؟؟
به همدیگرمی نگرند
باعکس و
طعم و
بو…
و آوازهای بی صدایش
خواب باران می شوم
پر می گشایم
به عالم بی خیالی
روز که می آید
درتاریکی وروشنایی سسپیده دم
ستارگان
کم…
کم…
درون آزار و درد گرسنگان
محو می شوند؟!
……………………………………………
«ریزان»نامی است برای دختران کورد
