شعری از سبحان قربانی
عادت
عادت کرده ام به تو
شبیه مادری داغدار
که بچه مرده اش را
روی پایش میخواباند
و به او شیر میدهد
شبیه ماهیگیری که
در شب های تهران
زمان خوابیدن
صدای دریا را میشنود
قفس را باز بگذار
این پرنده بعد از فرار
دوباره
به قفس خویش بازمیگردد
یک پاسخ
بااحترام؛ پایانه زیبایی داشت.. م کیوان